Ο συγκεκριμένος τύπος γεφυρών πήρε το όνομα του από το Πανεπιστήμιο του Maryland όπου και εξελίχθηκε η συγκεκριμένη τεχνική.
Η διαφορά από την κλασική γέφυρα είναι ότι τα τεχνητά δόντια στηρίζονται με μεταλλικά πτερύγια – και όχι με στεφάνες (θήκες) – στην εσωτερική πλευρά των γειτονικών δοντιών στηριγμάτων .
Ενδείξεις
- Σε απώλεια πλαγίων τομέων της άνω και κάτω γνάθου.
- Σε απώλεια κεντρικών τομέων της κάτω γνάθου ή ενός κεντρικού τομέα της άνω γνάθου.
- Ως μεταβατική αποκατάσταση σε περιπτώσεις τοποθέτησης εμφυτευμάτων και αναμονής του χρόνου οστεοενσωμάτωσης.
Αντενδείξεις
- Σε περιπτώσεις στοματικών έξεων όπως δάγκωμα διαφόρων αντικειμένων ή βρυγμού ( σφίξιμο ή τρίξιμο δοντιών ).
- Σε περιπτώσεις υπερσύγκλεισης.
Πλεονεκτήματα
- Αφαιρείται λιγότερη οδοντική ουσία και μάλιστα από την εσωτερική επιφάνεια των δοντιών στηριγμάτων.
- Πιο οικονομική λύση.
Μειονεκτήματα
- Μπορεί να αποκολληθεί εύκολα σε σχέση με την κλασική γέφυρα γi’ αυτό και χρησιμοποιείται μόνο όταν λείπουν ένα ή δύο δόντια και κυρίως πρόσθια.
- Η δυσχρωμία που αποκτούν τα δόντια στήριξης (γκριζάρισμα των δοντιών) λόγω των μεταλλικών πτερυγίων στην εσωτερική τους πλευρά.